כנסיית סנט. Józefa Oblubieńca NMP
Kościół jest budowlą neogotycką na planie krzyża łacińskiego i orientowaną. Posiada jednolite wyposażenie w stylu klasycystycznym. W niewielkim prezbiterium znajduje się ołtarz główny z obrazem Świętej Rodziny. Obok obrazu stoją rzeźby św. Piotra po stronie południowej i św. Pawła po północnej. Na łuku ponad obrazem jest umieszczony napis: Ex Decreto Pii IX. Altare privilegiatum, die 26. Jan. 1872. (Na mocy dekretu Piusa IX, ołtarz obdarzony przywilejami, dnia 26 ינואר 1872.) Ponad łukiem w trójkątnym polu widniej główka anioła. Ołtarz jest zwieńczony krzyżem. Poniżej obrazu Świętej Rodziny znajduje się tabernakulum.
Na południowej ścianie prezbiterium jest zawieszony obraz przedstawiający św. Jana Bożego, założyciela Zakonu Szpitalnego – Bonifratrów. Na przeciwległej ścianie wisi obraz św. Jana Grande. Na pilastrze na południe od ołtarza stoi na konsoli rzeźba przedstawiająca Matkę Boską Wniebowziętą a na przeciwległym pilastrze stoi figura św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus na rękach.
W oknach prezbiterium znajdują się witraże: po stronie południowej jest przedstawiona św. Jadwiga, a po północnej św. Elżbieta. Pod postacią św. Jadwigi widnieje napis S. Hedwig o. עמ '. n. (Santa Hedwig ora pro nobis, Św. Jadwigo módl się za nami), a pod postacią św. Elżbiety: S. Elisabeth o. עמ '. n. (Santa Elisabeth ora pro nobis, Święta Elżbieto módl się za nami).
Herb bonifratrów – owoc granatu. Granat jest symbolem miasta Granada w Hiszpanii, w którym działał założyciel zakonu św. Jan Boży. Z owocu wyłania się złoty podwójny krzyż papieski z gwiazdą. Krzyż i gwiazda /jest herbem zakonu dominikanów, do którego należał papież/ znalazły się w herbie na pamiątkę papieża Piusa V, który 1 אני 1572 zatwierdził regułę bonifratrów.
Na zachodniej ścianie południowego ramienia transeptu znajduje się ołtarz boczny z obrazem z 1774 r. w nastawie, który przedstawia św. Augustyna nadającego bonifratrom swoją regułę. Na pilastrze na północ od ołtarza stoi na konsoli rzeźba przedstawiająca Matkę Boską z sercem gorejącym. Na południowej ścianie transeptu na konsoli stoi rzeźba św. Jana Nepomucena.
W północnym ramieniu transeptu znajduje się drugi ołtarz boczny ustawiony symetrycznie do poprzednio opisanego. Obraz w jego centrum, pochodzący z końca XVIII w., przedstawia św. Jana Bożego umywającego nogi Chrystusowi, który pojawił się przed Nim w postaci chorego. Na filarze na południe od ołtarza na konsoli stoi rzeźba przedstawiająca Chrystusa z sercem gorejącym.
Po południowej stronie świątyni, na skrzyżowaniu nawy i transeptu znajduje się XIX w. ambona, na której w płycinach są umieszczone figury przedstawiające od wschodu w kierunku zachodnim: רחוב. Augustyna, רחוב. Mateusza, רחוב. Marka, רחוב. Łukasza, רחוב. Jana i św. ניקולס. Naprzeciw ambony po północnej stronie świątyni znajduje się rzeźba Matki Bożej Łaskawej z Dzieciątkiem.
Wschodnią część świątyni zajmuje chór muzyczny. Wejście na niego prowadzi z pierwszego piętra klasztoru. Centrum chóru zajmują organy wykonane przez J. M. V. Haasa z Głubczyc.
Pod chórem na ścianie północnej znajduje się neobarokowy ołtarz św. Jana Bożego. W centrum znajduje się nisza, w której stoi figura świętego.
Przed głównym wejściem do kościoła po stronie południowej jest ustawiony krzyż z wizerunkiem Jezusa, zaś po stronie północnej, na ścianie, umieszczona jest Tablica pamiątkowa ku czci Erdmanna Josepha Tschirscha – fundatora klasztoru i kościoła.
Od strony północnej przylegają do kościoła zabudowania dawnego klasztoru. Przy południowym narożniku budynku, przy ul. 1-go Maja, jest ustawiony kamienny krucyfiks.
Za kościołem i budynkami poszpitalnymi rozciąga się dawny ogród klasztorny. Obecnie jest on bardzo zniszczony. Z pierwotnego urządzenia zachowały się jedynie ruiny kapliczki oraz betonowy pomnik przedstawiający św. Józefa z Jezusem i piłą.
מקור: zabkowiceslaskie.pl